Jeść i chudnąć – marzenie każdego? To lipodystrofia

Dla wielu osób możliwość jedzenia tłustych i kalorycznych potraw, bez dręczącego poczucia winy o przybywające kilogramy, jest niedosięgłym marzeniem. Jednak istnieją osoby, które mogą naprawdę zaznać tego uczucia… To chorzy na lipodystrofię. Czym charakteryzuje się to schorzenie?

Czym jest lipodystrofia?

Lipodystrofia to rzadka choroba o wielu odmianach. Charakteryzuje się zanikiem tkanki tłuszczowej w ciele – całym lub jedynie w niektórych jego partiach. Nie do końca wiadomo skąd się bierze. Najprawdopodobniej zależy to od postaci schorzenia. W niektórych przypadkach, za zanik tkanki tłuszczowej odpowiadają czynniki genetyczne. W innych naukowcy dopatrują się powiązań z układem immunologicznym. Czasami lipodystrofia występuje po zakażeniu wirusem HIV. Może być także wywołana lekami (steroidami, antybiotykami lub insuliną), a niekiedy nawet uciskiem lub zapaleniem tkanki podskórnej w danym miejscu – tyczy się to jednak jedynie lipodystrofii miejscowych.

Objawy choroby

Niestety lipodystrofia rzadko kończy się na bezkarnym wcinaniu smakołyków. Należy pamiętać, że jest to przede wszystkim zaburzenie metabolizmu. Wraz z tą chorobą występują często insulinoodporność, powiększenie wątroby, zwiększone łaknienie i przerost mięśni. U kobiet często występuje przerost łechtaczki, zespół policystycznych jajników (PCOS) oraz hirsutyzm, czyli nadmierne owłosienie ciała. Te objawy to tzw. hiperandrogenizm. Chorobie mogą także towarzyszyć torbiele kostne, kardiomiopatie przerostowe, a nawet upośledzenie umysłowe. U niektórych cierpiących na lipodystrofię rozwija się w końcu cukrzyca. Stąd ich stan zdrowia, mimo pozornie bezkarnej możliwości pałaszowania wszystkiego, na co mają ochotę, daleki jest od sielanki…

Czy lipodystrofia jest uleczalna?

Dla osób z lipodystrofią, które nie cierpią przy tym na inne poważne schorzenia, problemem jest przede wszystkim wygląd – gdy choroba dotyka jednej części lub obszaru ciała, wyglądają dość nieproporcjonalnie. Kłopot ten szczególnie widoczny jest w przypadku twarzy na przykład, gdy lipodystrofia dotyka policzków. Z reguły stosuje się wtedy zabieg przeszczepienia tkanki tłuszczowej w odpowiednie miejsce. Ważne dla chorych są właściwa dieta i dużo ruchu – co najmniej trzy razy w tygodniu powinni wykonywać ćwiczenia aerobowe. W pożywieniu, wbrew pozorom, muszą unikać cukrów, ze względu na potencjalne ryzyko cukrzycy; sprawdza się natomiast dieta bogata w wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Kobiety nie powinny stosować antykoncepcji hormonalnej ani hormonalnej terapii zastępczej – pogarszają one bowiem problemy wynikające z hiperandrogenizmu. Niekiedy stosuje się farmakoterapię, jednak często nie ma takiej potrzeby – zwłaszcza gdy pacjent nie tylko nie ma problemów zdrowotnych, ale i akceptuje w pełni swój nieco odchudzony wygląd.

 

Na podstawie:

Oświęcimska J., Ziora K.,Dyduch A. Lipodystrofia nabyta i wrodzona. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii, 2006, 2(1), 22-29.