Chińczycy odnaleźli nowy rodzaj skał na Księżycu
Chiński łazik Yutu znalazł na powierzchni naszego naturalnego satelity bazalt nie podobny do niczego, co kiedykolwiek wcześniej znaleziono na księżycu.
Po dwóch latach na Księżycu, chiński łazik księżycowy o nazwie Yutu, odkrył nowy typ skał księżycowych, powstałych w wyniku zastygnięcia lawy. Według nowych badań, opublikowanych w czasopiśmie Nature Communications, unikalny skład odkrytych skałach daje nowe spojrzenie na pochodzenie Księżyca.
Łazik jest częścią chińskiej misji księżycowej Chang’e, która przeprowadziła pierwsze w historii „miękkie lądowanie” na księżycu w prawie czterdziestoletniej historii lotów kosmicznych. Lądownik Chang’e-3 oraz Yutu gładko wylądowali na powierzchni księżyca w styczniu 2013 roku.
Podczas gdy Yutu już teraz pobił rekord najdłuższego pobytu na satelicie przez jakikolwiek łazik, to faktycznie nie zrobił aż tak dużo. Na początku misji pojawiło się wiele problemów blokujących pracę systemów. Na szczęście łazik może jeszcze analizować skały rozrzucone wokół niego w jednym z najciekawszych i najciemniejszych miejsc na księżycu – Mare Imbrium.
Nazywany po łacinie Morzem Deszczów obszar jest drugim co do wielkości tzw. basenem uderzeniowym na księżycu. Basen powstał w wyniku uderzenia w satelitę meteorytu około 3,8 miliardów lat temu. Następnie przez kolejnych dwa miliardy lat krater wypełniał się bazaltem, dzięki czemu dzisiaj widzimy ten rejon jako jeden z najgładszych fragmentów porowatej powierzchni satelity.
Kiedy Yutu w końcu zaczął wysyłać dane, mieszanka minerałów odkrytych przez łazik zaskoczyła naukowców. Podczas gdy księżycowe skały, odkryte podczas amerykańskich i radzieckich misji w latach ’60-tych i ’70-tych, zawierały albo bardzo wysoki albo niski poziom tytanu, próbki Yutu można by sklasyfikować prawie pomiędzy nimi. Skały były również zaskakująco bogate w tlenek żelaza oraz skały wulkaniczne zwane oliwinem.
„Podczas gdy zewnętrzny płaszcz Ziemi jest stworzony mniej lub bardziej z jednolitych materiałów w całym obszarze, skały które tworzą powierzchnię księżyca znacznie różnią się w zależności od regionu” – komentuje wyniki badań paleontolog Bradley Joliff, jedyny Amerykanin w grupie, która analizowała wyniki łazika.
„Obszar lądowania CE-3 oraz analiza skał i gleby pochodzących z młodego krateru w pobliżu strefy lądowania, dostarczają nowych, kluczowych informacji na temat prawdy o najmłodszym wulkanizmie na księżycu” komentują autorzy raportu.
Jak widać Yutu nie mógł wybrać lepszego miejsca żeby się zepsuć.
