5 miesięcy temu

Międzynarodowy Dzień Tańca 2024

Międzynarodowy Dzień Tańca 2024

Każdego roku światowy artysta przygotowuje orędzie z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca.

Święto zostało ustanowione przez Komitet Tańca Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI-UNESCO) w 1982 r. Datę wybrano na pamiątkę chrztu wybitnego reformatora sztuki tańca, twórcy europejskiego teatru baletowego, francuskiego tancerza i choreografa Jeana-Georges’a Noverre’a (1727-1810).

 

Pamięć nie wystarczy, żeby tworzyć historię.

Historia każdego teatru, tak jak i dzieje każdego człowieka, jest jednocześnie zbiorem innych, podobnych opowieści; świadectwem tego, jak sztuka, w tym sztuka tańca, migrowała i wzrastała na różnych szerokościach geograficznych.

Rozwieszone na ścianach gmachu Royal Ballet fotografie snują opowieść o tej podróży, a historia upomina się o imiona jej bohaterek i bohaterów – tych, dzięki którym argentyńska scena tańca błyszczy.

Instytucje często stronią od konfrontacji z echami przeszłości; pozbawione nazwisk i twarzy rozpływają się w niemej anonimowości. Tymczasem wspierane przez ITI-UNESCO organizacje, takie jak Argentyńska Rada Tańca, nierzadko służą za tamy, które chronią przed falami zapomnienia.

Ocalanie i ożywianie historii mistrzyń i mistrzów, artystek i artystów, choreografek i choreografów, którzy wzbogacili świat tańca, zaskarbiając sobie pełne prawo do zapisu w pamięci przyszłych pokoleń, jest naszym wspólnym zobowiązaniem.

Miejmy świadomość, że nie tylko obserwujemy tradycję rzeźbioną kunsztownie, w umiłowaniu piękna, szlachetności i poświęcenia – jesteśmy również jej spadkobierczyniami i spadkobiercami; to tradycja, która stale dokarmia nas na naszej zawodowej ścieżce.

Choć kierujemy dziś wzrok w stronę teraźniejszości i przyszłości, to bez solidnego oparcia w przeszłości, bez czerpania z zasobów naszej ziemi, drzewo tańca nie rozkwitnie. Korzenie z jednej strony osadzają nas w tradycji, ale z drugiej czerpią z gleby składniki, które są dla nas odżywczym pokarmem.

 

Marianela Núñez

Tłumaczenie tekstu orędzia dla Narodowego Instytutu Muzyki: Józef Jaskulski