Zrekonstruowano najstarsze DNA starożytnego człowieka

Materiał liczący ponad 400 tysięcy lat okazał się szczątkami neandertalczyka. Odtworzenie jego kodu genetycznego pomoże w lepszym zrozumieniu powodów ich wymarcia oraz rozwoju naszego gatunku.

Naukowcy z Instytutu Marka Planka w Lipsku odtworzyli DNA z 28 fragmentów kości odnalezionych w hiszpańskiej jaskini Sima de los Huesos. Naukowcy przeanalizowali DNA uzyskane z zębów, łopatki i kości udowej. Analiza ujawniła początkowo związek między odnalezionymi osobnikami a denisowianami – wymarłymi grupami neandertalczyków w Azji.

Takie wyniki wprawiały naukowców w zakłopotanie. Mieli trudność z ustalaniem, do której linii gatunku ludzkiego należy je przypisać. W badaniach opublikowanych w 2013 roku paleontolodzy skupili się wyłącznie na analizie sekwencji DNA mitochondrialnego – dziedziczonego po linii matki. Ówczesne wyniki sugerowały, że przynajmniej jeden z badanych osobników był bliżej spokrewniony z grupą tzw. denisowian, których szczątki odnaleziono tysiące kilometrów dalej na Syberii, niż do neandertalczyków.

Tym razem jednak naukowcy postanowili zabrać się za odtworzenie sekwencji DNA jądrowego, które reprezentuje większą liczbę przodków niż DNA mitochondrialne, zawierające wyłącznie informacje o przodkach matki. Według raportu przedstawionego 14 marca hominidy z jaskini Sima są w rzeczywistości wczesnymi osobnikami neandertalczyków.

Wyniki badań wskazują również na historię rozwoju człowieka – wskazują, że rozdzielnie się ludzi od tego rodzaju neandertalczyków, nastąpiło między 550 a 765 tysięcy lat temu. Czyli o wiele wcześniej niż żył na ziemi uważany do tej pory za wspólnego przodka neandertalczyka i homo erecusa człowiek heidelberski. Jest on uważany za formę pośrednią między neandertalczykami a pierwszym gatunkiem ludzkim.

Naukowcy w poszukiwaniu nowego wspólnego przodka powinni więc spojrzeć na okres między 700 a 900 tysięcy lat wstecz. Według Marie Martinón-Torres paleontolog z Uniwersytetu Londyńskiego może nim być homo antecessor znany dzięki liczącym 900 tysięcy lat szczątkom, znalezionym na terenie Hiszpanii.

Aby potwierdzić tę tezę, konieczne byłoby jednak znalezienie jego szczątków również na terenie Afryki oraz bliskiego wschodu.