Teorie spiskowe, które okazały się być prawdą
„Teorie spiskowe” to pojęcie odnoszące się do zestawu przekonań, charakteryzujących osoby szalone lub fanatyczne. Mówi się jednak, że w każdej historii jest ziarnko prawdy.
Oto przykłady na to, że niektóre teorie powstały bazując na rzeczywistości.
Spisek: lekarze nie mają na celu nas leczyć, lecz doprowadzić do śmierci.
Eksperyment Tuskegee
W latach 1932 -1972 w Stanach Zjednoczonych realizowany był program naukowy, badający postępowanie syfilisu wśród czarnoskórych obywateli kraju. Do badania zakwalifikowanych zostało 400 mężczyzn, wszyscy pochodzili z biednego i słabo wyedukowanego środowiska, część z nich nawet nie zdawała sobie sprawy ze swojej choroby.
Publiczna służba zdrowia oferowała mężczyznom darmowe leczenie, w rzeczywistości jedynym lekiem, jaki im podawano była aspiryna. Celem eksperymentu była bowiem obserwacja kolejnych stadiów choroby, finalnym etapem miała być natomiast autopsja po śmierci.
W efekcie 28 pacjentów zmarło z powodu syfilisu, 100 kolejnych osób z powodu powikłań bezpośrednio związanych z chorobą. Ponadto 40 kobiet zostało zakażonych chorobą przez nieświadomych swojego stanu mężczyzn, w wyniku tych związków przyszło na świat 19 dzieci z wrodzonymi wadami.
Smutna prawda o eksperymencie Tuskegee została potwierdzona w 1997 roku przez prezydenta Billa Clintona, który oficjalnie i publicznie przeprosił ośmiu ocalałych uczestników badań.
Spisek: Amerykańskie władze przeprowadzają ataki terrorystyczne na swoim własnym terytorium, aby siać niepokój wśród ludzi.
Operacja Northwoods
W 1997 roku odtajnionych zostało półtora tysiąca stron dokumentów zatytułowanych „Operacja Northwoods”. W latach 60-tych Stany Zjednoczone przygotowywały się do wojny z Kubą. Aby uruchomić machinę wojenną potrzebne było jednak wsparcie opinii publicznej.
Aby to osiągnąć sekretarz obrony kraju sporządził dokument o nazwie „Uzasadnienie dla amerykańskiej interwencji wojskowej na Kubie”, proponując cały szereg ciekawych prowokacji, takich jak ataki terrorystyczne z uwzględnieniem wysadzenia baz wojskowych, wzniecanie pożarów, porwania samolotów, „lądowania” kubańskich żołnierzy, zamachów, a nawet zatopienie łodzi pełnej uzbrojonych Kubańczyków.
Te fałszywe ataki terrorystyczne miały być przeprowadzane przez CIA na masową skalę, tak aby obywatele Stanów Zjednoczonych poczuli się zagrożeni przez Fidela Castro, a rząd miał pretekst do rozpoczęcia wojny.
Plan nie został zrealizowany. jednak, rozważania nad ewentualnym wcieleniem go w życie, były tematem dyskusji podczas spotkania prezydenta Kennedy’ego z generałem Lymanem Lemnitzer. Prezydent nie zgodził się na realizację planu.
Spisek: zawsze chodzi o ropę
Zeznania Nayirah
W 1990 roku rozpoczął się konflikt między Irakiem a Kuwejtem, który zapoczątkował I wojnę w zatoce perskiej. Przyczyną konfliktu były oskarżenia Saddam Husajna pod adresem Kuwejtu o kradzież zasobów z pól naftowych.
10 października oczy świata skierowały się w stronę piętnastoletniej dziewczyny imieniem Nayirah, która w rozdzierającym serce wyznaniu opowiadała przed sądem o nieludzkim zachowaniu irackich żołnierzy. Młoda obywatelka Kuwejtu była świadkiem zamordowania ponad 300 niemowlaków w czasie masakry w szpitalu.
Dramatyczne wyznanie poruszyło opinią publiczną , generując niespodziewanie ogromne poparcie w Stanach Zjednoczonych dla udziału amerykańskiej armii w konflikcie w zatoce perskiej. Gdy jednak bitewny pył opadł, pod lupę wzięto osobę dziewczyny.
Szybko stało się jasne, że szlochająca przed milionami widzów dziewczyny była córką szejka Saud Al-Saud Nasser Al-Sabah – ambasadora Kuwejtu w USA i członkinią rodziny królewskiej. Dziecko zostało przekazane w ręce speców od public relations z firmy Hill & Knowlton, która wysłała dziewczynę na kompleksowe szkolenie aktorskie.
Szefowie spółki podpisali kontakt na 11,9 miliona dolarów z kuwejcką rodziną królewską, na przekonanie amerykańskich sił wojskowych do podjęcia akcji przeciwko Irakowi. Nayirah występując przed telewidzami najzwyczajniej w świecie kłamała, jak widać jednak niezwykle skutecznie.
Spisek: Naziści po wojnie nie zostali ukarani, lecz zaczęli pracować dla Stanów Zjednoczonych
Operacja spinacz
Gdy II wojna światowa zbliżała się ku końcowi – nic nie mogło już zmienić sytuacji Trzeciej Rzeszy. Amerykańskie siły specjalne uznały jednak, że byłoby szkoda, gdyby kilka wyjątkowych osób straciło życie. Zwłaszcza tych, których wiedza i doświadczenie mogłyby potencjalnie służyć interesom Stanów Zjednoczonych.
W ramach operacji Spinacz przemycono do USA grupę utalentowanych naukowców z dziedzin nazistowskiego przemysłu rakietowego, medycyny i oddziałów ds. broni chemicznej.
W bezpiecznych ramionach wujka Sama znaleźli się między innymi Wernher von Braun SS-man, twórca słynnej rakiety V-2, Kurt Blome lekarz specjalizujący się w broni biologicznej, który testował swoje wynalazki na więźniach w Auschwitz oraz Hubertus Strughold „ojciec medycyny kosmicznej”, który badał wpływ skrajnie niskich temperatur na organizm człowieka w obozie w Dachau. W sumie 700 niemieckich „ludzi nauki” znalazło nowy dom na amerykańskiej ziemi.
Spisek: władze chcą przejąć kontrolę nad naszymi umysłami
Projekt MK-Ultra
Okazuje się, że eksperymenty nad kontrolą umysłów były przeprowadzane przez Amerykanów już w ubiegłym stuleciu!
Dzięki dziennikarzom NY Times’a szczegóły dotyczące projektu MK-Ultra wyjrzały światło dzienne w latach ’60-tych. Eksperyment miał badać możliwości wpływania na ludzki umysł za pomocą odpowiednich środków chemicznych, wiadomości podprogowych, impulsów elektrycznych i substancji psychoaktywnych.
Projekt obejmował szereg pomniejszych projektów. Przykładowo projekt MK-Search miał na celu stworzenie serum prawdy, które mogłoby zostać wykorzystane na rosyjskich szpiegach. W trakcie badań poszukiwano również praktycznych zastosowań dla LSD. Eksperymenty były prowadzone na prostytutkach, więźniach, wolontariuszach i osobach umysłowo chorych, często bez ich wiedzy i zgody.
Wśród substancji, z którymi eksperymentowała CIA były (prócz LSD) amfetamina, meskalina i psylocybina. W czasie eksperymentów badano m. in. wpływ stosowania środków nieprzerwanie przez 77 dni. Badano także możliwości działania seansów spirytystycznych.
Gdy informacje o projekcie MK-Ultra trafiły do opinii publicznej ustanowiono szereg komisji śledczych, mających wyjaśnić czym dokładnie zajmowano się w ramach projektu. Działania zostały również publicznie potępione.
Spekuluje się, że jednym z efektów projektu było powstanie ruchu hippie. Ken Kesey, autor książki „Lot nad kukułczym gniazdem”, uczestniczył jako wolontariusz w jednym z eksperymentów przygotowanych przez CIA. Wpływ LSD na umysł ludzki zaintrygował pisarza tak bardzo, że stał się on jednym z pierwszych zwolenników stosowania psychodeliku w ramach rekreacji.
