Oto jak zmieniły się rasy psów przez ostanie sto lat

Dążąc do wyhodowania zwierząt z pożądanymi cechami, ludzie od wieków mieszali rasy psów tworząc nowe, czasem zupełnie dziwaczne połączenia. Niestety często w pogoni za „idealnym” wizerunkiem pupila zaczęto również hodować i rozmnażać zwierzęta w taki sposób, aby wzmocnić ich wady i niezdrowe cechy. Zobaczcie, jak bardzo w przeciągu ostatniego stulecia zmieniły się najpopularniejsze rasy.

Bull Terrier

To niesamowite, ale Bull Terrier był kiedyś przystojnym, atletycznie zbudowanym psem. W czasie swojej mutacji w stronę dziwacznie owalnej czaszki i dużego brzucha pojawiły się również nadliczbowe zęby oraz nadmiernie aktywny ogon.

Basset

Basset stał się wyraźnie niższy za sprawą skrócenia się tylnych łap. Z tego powodu zaczął mieć nadmiarową skórę, za duże uszy, problemy z kręgosłupem, a jego zapadnięte oczy są bardziej podatne na entropium, czyli tzw. podwiniecie powieki.

Bokser

Krótsza twarz dostarcza współczesnym bokserom sporo problemów. Ich pyski są nie tylko krótsze, ale również nieco zadarte.

Podobnie jak wszystkie inne zwierzęta z tzw. grupy brachycephalic (krótkogłowych), bokser również ma problem z kontrolowaniem temperatury ciała podczas upałów, co wpływa na jego gorszą kondycję fizyczną. U tych psów występuje również najwyższy wskaźnik raka.

Buldog angielski

Buldog angielski stał się symbolem tego, jak bardzo można skrzywdzić zwierzę. Psy te chorują praktycznie na wszystkie możliwe zwierzęce choroby. Badania przeprowadzone w 2004 roku przez Kennel Club wykazały, że buldogi dożywają zaledwie 6,25 lat!

W praktyce nie można mówić więc o czymś takim jak zdrowy buldog. Potworne proporcje jego ciała praktycznie uniemożliwiają mu kopulacje z sukami bez chirurgicznej interwencji.

Jamnik

Jamniki miały kiedyś funkcjonalne nogi i szyje adekwatne do ich wzrostu. Przez dziesiątki lat całe ich ciało oraz szyja wydłużyły się, klatka wysunęła do przodu, a nogi skróciły do takich rozmiarów, że zwierzę ledwo nosi swoje ciało bez dotykania ziemi. Jamniki mają najwyższe spośród wszystkich ras ryzyko choroby dyskowej, która może prowadzić nawet do paraliżu. Często występują również problemy z łapami.

Owczarek niemiecki

Owczarek niemiecki jest jedną z najbardziej zrujnowanych ras, gdy mówimy o kształtowaniu cech psów. W książce z początku wieku opisywany jest jako ważący ok. 25 kg pies, który był w stanie pokonywać nawet dwu i pół metrowe przeszkody. To dalekie od dzisiejszego opadającego korpusu i beczkowatego torsu, ważącego już średnio 38 kg.

Mops

Mops jest kolejnym ekstremalnym przykładem ras brachycephalic – występują u niego wszystkie problemy związane z tą cechę – wysokie ciśnienie krwi, choroby serca, trudności w oddychaniu, tendencja do przegrzania, problemy z uzębieniem i zapaleniami skóry.

Wysoce pożądany, dwukrotnie skręcony ogon jest rzeczywiście defektem genetycznym, który w poważniejszych formach prowadzi do paraliżu.

Bernardyn

Ten kojarzony z pracą ratownika górskiego pies współcześnie nie nadawałby się już do żadnego zajęcia. Bernardyny są obecnie przerośnięte i mają za dużo skóry. Mają problemy z radzeniem sobie ze zbytnim przegrzewaniem.

Choroby charakterystyczne dla tego gatunku to m.in. entropia, wywinięcie brzegów, paraliż, hemofilia, kostniakomięsak, afakia i niedobór fibrynogenu.

Dawne zdjęcia ras psów pochodzą z katalogu ‘Breeds of All Nations‘ W.E. Masona z 1915 roku.