Kalifornijscy drwale – czyli jak wycięto największe drzewa Ameryki

Oto kalifornijscy drwale na początku XX wieku – u szczytu rozwoju przemysłu drzewnego oraz degradacji najstarszych z amerykańskich drzewostanów. Przy tych wielkich drzewach mężczyźni wyglądają niczym krasnale!

Gdy w północno-zachodniej Kalifornii odkryto złoto w 1850 roku, tysiące poszukiwaczy przybyły na te porośnięte lasami tereny w poszukiwaniu bogactwa i nowego, lepszego życia. Nie wszyscy szukali cennego kruszcu, część skierowała się w stronę wycinki gigantycznych sekwoi specyficznych dla tego regionu. Są to najwyższe i najbardziej masywne gatunki drzew na Ziemi. Przez swój rozmiar ich drewno było drogocennym surowcem znanym ze swojej trwałości i funkcjonalności.

Dopiero po dziesięcioleciach nieprzerwanej wycinki rozpoczęły się poważne wysiłki w celu ochrony drzew. W 1918 roku powstała Liga Ochrony Sekwoi w celu zachowania najstarszych pozostałych egzemplarzy, dzięki czemu powstały parki narodowe Prairie Creek, Del Norte Coast i Jedediah Smith Redwoods State Parks. Do czasu gdy w 1968 roku utworzony został Narodowy Park Sekwoi prawie 90% drzew zostało już wyciętych.

Dzisiaj Narodowy Park Sekwoi obejmuje tylko 540 km2 z całkowitej powierzchni sekwojowych lasów. Oprócz sekwoi w parku pod ochroną znajdują się również inne gatunki roślin i zwierząt – łąk, lasów, zasobów kulturowych, obszarów rzecznych i zlewisk strumieni oraz ok. 60 km dziewiczego wybrzeża.