Jak długo zajęłaby nam podróż przez wnętrze ziemi?

I najważniejsze – gdzie byśmy się wydostali?

Kreskówki sugerują, że jeśli wykopiemy głęboką dziurę prosto przez środek Ziemi dotrzemy na końcu do Chin, prawda jest jednak taka, że zaczynając kopać dziurę w Europie, np. w Warszawie znajdziemy się na wodach Oceanu Spokojnego, na wschód od Nowej Zelandii.

Aby pojawić się w Chinach, trzeba by tak naprawdę, zacząć kopać w Argentynie. Żeby dostać się do Australii , powiedzmy do Sydney, należało by zacząć kopać na Oceanie Atlantyckim gdzieś w okolicach wysp Azory.

Ciekawostką jest to, że z jakiegokolwiek miejsca na ziemi zaczniemy podróż przez jej środek zajmie ona tyle samo czasu.

Możliwość wniknięcia do wnętrza ziemi, a nawet mityczny pomysł przekopana się na jej drugą stronę, pobudza wyobraźnię ludzi od setek lat. Na szczęście żyjemy w czasach, gdy internet dostarcza nam odprowadzi na wiele, pytań, nawet tych absurdalnych.

To gdzie dokładnie wylądujecie przekopując się na drugą stronę ziemi możecie sprawdzić za pomocą internetowych mapek, a nawet aplikacji, precyzyjnie wskakujących gdzie zacznie a gdzie skończy się nasz wykop.

Podróż przez środek planety, byłaby to najszybsza możliwa opcja transportu na drugą półkulę.

Podróż na dystansie 12 tysięcy 700 kilometrów zostałaby, zgodnie prawami fizyki, pokonana w zaledwie 43 minuty! Oczywiście gdyby potraktować całą planetę jako jednolitą, zastygłą skalistą kulę i pominąć opór powietrza.

Siłą, która będzie generować nasze przyspieszenie do wnętrza ziemi będzie grawitacja. Stojąc na powierzchni ziemi jesteśmy przyciągani z siłą 9.8 m/s2. To sprawia, że jeśli wskoczymy do dziury z każdą sekundą będziemy przyspieszać w tempie 9,7 metrów kwadratowych. Jednak tylko w pobliżu powierzchni ziemi. Spadając coraz bardziej w głąb okaże się, że nasze przyspieszenie zacznie spowalniać. Dlaczego?

Ponieważ nasza akceleracja spowodowana byłby przez siłę grawitacji, która jest funkcją masy materii. Stojąc na powierzchni ziemi większość materii naszej planety znajdować będzie się pod naszymi nogami. Schodząc coraz głębiej do jej wnętrza coraz miej masy będzie znajdować się pod nami a więcej nad naszą głową, wywierając swoje własne siły grawitacyjne i powodując spowolnienie naszej akceleracji.

Gdyby ktoś umieścił cię w samym środku ziemi twoje przyspieszenie wyniosłoby więc zero – ponieważ będąc we wnętrzu ziemi cała masa planety otaczałaby cię, powodując zanik grawitacji i powstanie stanu nieważkości.

My jednak zakładamy sytuację spadania, rozpędzenia do zawrotnych prędkości. W połowie drogi do centrum osiągniesz więc prędkość 24 tysięcy kilometrów na godzinę. 21 minut od momentu wskoczenia przelecisz przez centrum ziemi z prędkością 29 tysięcy km na godzinę – nie zatrzymasz się więc w centrum ziemi lecz pomkniesz dalej.

Po przekroczeniu centrum twoje przyśpieszenie zacznie zwalniać, ponieważ siły grawitacji będą ciągnąć cię dalej do centrum, wstrzymując tempo twojego spadania. Po kolejnych 21 minutach wykończysz na drugim końcu.

Oczywiście są to tylko teoretyczne rozważania, które w uproszczeniu starają się przeanalizować działanie praw fizyki we wnętrzu dużych ciał niebieskich.

Najgłębszy otwór jaki udało się do tej pory wykopać człowiekowi, to odwiert kolski o głębokości 12 km. Zakładano, że będzie miał głębokość 15 km, lecz na przeszkodzie stanęła temperatura tak wysoka, że uniemożliwiła kontynuowanie prac.