10 przestępstw powiązanych z grami komputerowymi

Gry komputerowe to ulubiony zabijacz czasu dzieci i dorosłych. Czy wiecie, że mają za sobą niepokojącą historię powiązań z niebezpiecznymi kryminalistami, a nawet bywały uważane za główną inspirację kilku najbardziej odrażających zbrodni, jakie widział świat?

10. Szał przestępczości w New Hyde Park

26 czerwca 2008 r. grupka nastolatków wybrała się do nowojorskiego New Hyde Parku, dopuszczając się tam fali przestępstw. Najpierw trzech z nich brutalnie zaatakowało mężczyznę na parkingu sklepu spożywczego. Następnie grupa, maszerując ulicami New Hyde Parku, napotkała kobietę siedzącą w swoim samochodzie. Po zabraniu jej paczki papierosów młodociani zaczęli demolować auto jednym z kijów baseballowych, które ze sobą zabrali.

Kobieta wezwała policję i grupa została ujęta. Spytani o motyw, młodzi ludzie oznajmili, że do popełnienia przestępstw skłoniła ich gra Grand Theft Auto IV.

9. Nathon Brooks

W 2013 r. 14-letni Nathan Brooks dostał szlaban i zabroniono mu grać w gry, po tym, jak został ukarany zostaniem po lekcjach w szkole. Wtedy młody chłopak postanowił coś z tym zrobić.

Następnej nocy, Brooks podkradł swoim rodzicom rewolwer Smith & Wesson kaliber 22 i strzelił do nich, kiedy spali. Szczęśliwie, oboje przeżyli, a Nathan otrzymał wyrok 15 lat więzienia za gwałtowny i bezduszny atak na własnych rodziców.

8. Fala przestępstw młodzieży w Nowej Południowej Walii

W odróżnieniu od innych przykładów na tej liście ten konkretny nie mówi o jednym specyficznym przestępstwie. W 2012 r. australijski stan Nowa Południowa Walia borykał się z nagłym wzrostem przestępczości, popełnianej przez młodych ludzi. Największym zmartwieniem policji, były przestępstwa z wykorzystaniem noży.

Komisarz Andrew Scipione oświadczył, że uważa gry komputerowe, w których nagradzane są zabójstwa, gwałty i szerzenie zamętu za główną przyczynę problemu. Uznał, że należy także winić brak właściwych umiejętności rodzicielskich, ponieważ rodzice, którzy byli wzywani po odbiór swoich dzieci, byli kompletnie obojętni na sytuację, w jakiej znalazły się ich latorośle.

7. Devin Moore

Devin Moore jest amerykańskim mordercą, którego zbrodnie zainspirowane były, według powszechnej opinii, grą Grand Theft Auto: Vice City. 7 Lipca 2003 r. Moore został doprowadzony na komisariat policji w Alabamie, pod zarzutem kradzieży samochodu. W tamtym czasie nie był wcześniej karany i współpracował z policją. Po przesłuchaniu i spisaniu przez oficera Arnoda Stricklanda, Moore napadł na niego, zabrał mu broń i oddał trzy strzały, z których jeden trafił Stricklanda w głowę.

Oficer James Crump po usłyszeniu strzałów odpowiedział ogniem. Jednak Moore oddał kolejne trzy strzały w kierunku Crumpa, również trafiając go w głowę. Następnie Moore na korytarzu napotkał operatora zgłoszeniowego Ace’a Mealera, którego również zabił strzałem w głowę. Potem ukradł policyjny radiowóz i uciekł z komisariatu, jednak cztery godziny później został pojmany na terenie Mississippi.

W trakcie procesu obrońcy Moore’a twierdzili, że popełnione zbrodnie to efekt jego dotychczasowego, pełnego fizycznej i psychicznej przemocy życia, jak również jego zamiłowanie do brutalnych gier komputerowych. Moore był w szczególności miłośnikiem gry Grand Theft Auto: Vice City, w której gracze mogą kraść auta, zabijać funkcjonariuszy policji i torturować innych kryminalistów. Po aresztowaniu Moore wygłaszał oświadczenia, takie jak: „Życie to gra video. Kiedyś trzeba umrzeć”. 9 października 2005 r., Moore został skazany na karę śmierci poprzez wstrzyknięcie trucizny.

6. Daniel Petric

Daniel Petric był nastoletnim Amerykaninem, który w 2007 r. strzelił do swoich rodziców, zabijając matkę i poważnie raniąc ojca. Zbrodnię popełnił po tym, jak zabrali mu jego kopię gry Halo 3, w którą zabronili mu grać. Do swego czynu, Petric posłużył się pistoletem 9 mm swojego ojca, który znalazł w pudełku, razem z ukrytą grą. Po oddaniu strzałów uciekł, zabierając grę ze sobą krótko po tym, jak jego starsza siostra i jej mąż pojawili się w domu, by obejrzeć mecz Cleveland Indians. Petrica znaleziono z grą siedzącego w rodzinnym aucie.

Na procesie obrońcy Petrica usprawiedliwiali go jego wcześniejszym wypadkiem na snowboardzie, przez który przykuty do łóżka chłopak nie mógł grać w swoją ulubioną grę, od której wcześniej uzależnił się, grając w serię Halo w domach znajomych. Niemożność zaspokojenia jego uzależnienia spowodowała jego załamanie. Ta strategia nie została uznana za wiarygodną i Petric został skazany na odbycie kary więzienia od 23 lat do dożywocia.

5. Evan Ramsey

Dzieciństwo Evana Ramseya można opisać w formie podręcznika: „Jak zostać zabójcą”. Gdy miał siedem lat, jego ojciec został skazany za udział w strzelaninie w biurze lokalnej gazety. W rezultacie jego matka stała się alkoholiczką a Evan i jego rodzeństwo tułali się po różnych rodzinach zastępczych. Evan został wykorzystany seksualnie przynajmniej raz. Był również mocno gnębiony w szkole, za jego niską inteligencję, był przezywany: „nieudacznikiem”, „tumanem” i „niedorozwojem”.

Dwa tygodnie po tym, jak jego ojciec uzyskał zwolnienie warunkowe, Evan popełnił własną zbrodnię. Według policyjnych raportów przynajmniej 20 ludzi wiedziało o jego zamiarach, a dwóch z nich nauczyło go obsługi strzelby i obiecywało mu sławę. 19 lutego 1997 r. Ramsey udał się do szkoły, uzbrojony w strzelbę, zastrzelił dyrektora i jednego z uczniów, oraz ranił dwóch kolejnych. Potem próbował popełnić samobójstwo strzałem w głowę, ale nie mógł dosięgnąć spustu i w rezultacie poddał się, gdy na miejsce przyjechała policja.

Powszechnie uważa się, że Ramsey w trakcie popełniania morderstw imitował grę DOOM. Był znany ze swojego zamiłowania do tego tytułu, a broń, którą posłużył się w trakcie masakry – strzelba, kaliber 12 – jest często używana podczas rozgrywki. Ojciec Evana, Don, w rozmowie z mediami powiedział, że jego syn podczas strzelaniny naśladował ruchy widziane w grze. W końcu sam Evan, podczas wywiadu w więzieniu stwierdził, że obwinia grę DOOM, jako główną przyczynę swoich działań. Podczas procesu, Ramsey był sądzony jak dorosły i został skazany na około 200 lat więzienia, z szansą na warunkowe zwolnienie w 2066 r.

4. Strzelanina w Dawson College

Strzelanina w Dawson College była trzecią co do ilości ofiar strzelaniną mającą miejsce w szkole w historii Montrealu. 13 września 2006 r. Kimveer Gill otworzył ogień na ulicy przed gmachem Dawson College, i nadal strzelając, wszedł do środka. Gdy dotarł do bufetu, zaczął strzelać na oślep i brać zakładników. Po wymianie ognia z policją, w której Gill został raniony w ramię, chłopak popełnił samobójstwo, strzelając sobie w głowę. Jedyną śmiertelną ofiarą ataku (oprócz samego Gilla) była 18-letnia Anastasia Rebecca de Sousa, jednak 19 innych osób zostało rannych.

Gdy Danny Ledonne, twórca gry “Super Columbine Massacre RPG!” usłyszał, że Gill grał w jego grę przed popełnieniem swojej zbrodni, podobno zwymiotował. Następnie Ledonne starał się przypomnieć opinii publicznej, że jego gra nie miała na celu trenowania zabójców.

3. Adam Lanza

Adam Lanza był człowiekiem odpowiedzialnym za śmierć 27 ludzi podczas strzelaniny w szkole Sandy Hook 14 grudnia 2012 r. Landa najpierw zastrzelił własną matkę, gdy spała, a następnie uzbrojony w pistolety pojechał do szkoły podstawowej Sandy Hook, gdzie zamordował 20 dzieci i 6 dorosłych. Przez tych, którzy go znali, był określany jako nieporadny samotnik, który większość czasu spędzał w swojej sypialni, w domu matki, grając w gry, takie jak Call of Duty czy Gears of War.

Według niektórych źródeł Adam miał ponad 83 000 zabójstw na swoim koncie w grze online, z czego 22 000 w wyniku strzału w głowę. Spędzał również dużo czasu na wyszukiwaniu informacji o strzelaninach szkolnych od 1981 r., jak również ćwiczył strzelanie przy pomocy broni śrutowej. Ponadto, oprócz przejawiania dziwnych zachowań, zabronił swojej matce wstępu do swojego pokoju i komunikował się z nią wyłącznie poprzez e-mail.

2. Gimnazjum Columbine

W tym przypadku nie trzeba wstępów. 20 kwietnia 1999 r., Eric Harris i Dylan Klebold weszli na teren Gimnazjum Columbine w amerykańskim stanie Kolorado i otworzyli ogień do uczniów i nauczycieli, zabijając 13 osób, zanim zwrócili swoją broń przeciw sobie. Po masakrze, wielu ludzi zadawało pytanie, dlaczego tych dwóch nastolatków popełniło tak haniebny czyn. Istniało wiele teorii, od gniewu i osamotnienia po chorobę psychiczną. Jedną z najbardziej rozpowszechnionych i utrzymywanych do dziś, jest teoria o wpływie gry DOOM na Harrisa i Klebolda.

Obaj nastolatkowie byli zatwardziałymi fanami gry, a Harris odwoływał się do niej w szkolnych projektach z kreatywnego pisania, jak również tworzył własne mapy do gry i umieszczał je w sieci. Te poziomy nazwano później „Poziomami Harrisa”. Intensywna przemoc obecna w grze od razu stała się przyczyną powiązania z masakrą. Okrutnym zrządzeniem losu, gra Super Columbine Massacre RPG!, oparta na wydarzeniach z Kolorado, napisana przez Danny’ego Ledonne’a została powiązana ze strzelaniną w Dawson College z 2006 r., opisywaną powyżej.

1. Anders Breivik

Anders Breivik jest sprawcą największego masowego morderstwa w strzelaninie – zabrał życie 69 osobom z obozu młodzieżówki norweskiej Partii Pracy w Norwegii, 22 lipca 2011 r., po tym, jak zbombardował budynek rządowy, zabijając kolejne 8 osób, co w sumie daje 77 zabójstw. Breivik był politycznie umotywowany przez to, co uważał za „Islamizację„ Norwegii przez norweską Partię Pracy. Jego wściekłość była tym, co skłoniło go do ataku na obóz młodzieżowy, gdyż uważał, że następne pokolenie Partii Pracy musi zostać wyeliminowane.

Według manifestu Breivik był zapalonym graczem w World of Warcraft i Call of Duty: Modern Warfare 2. Pisał, że w World of Warcraft gra dla relaksu, a Call of Duty używał jako symulatora treningowego, grając przy użyciu urządzenia holograficznego, dzięki czemu rozgrywka toczyła się w pełnym, trójwymiarowym otoczeniu. Ta odsłona Call of Duty już wcześniej wywoływała kontrowersje, z uwagi na jeden z poziomów: „No Russian”, w którym gracz dokonuje ataku terrorystycznego na lotnisku, masakrując niewinnych cywili.

Breivik otrzymał wyrok odosobnienia, który minimalnie trwa 10 lat a maksymalnie 21 lat z możliwością nieograniczonego przedłużenia wyroku, jeśli nadal będzie uznawany za zagrożenie dla społeczeństwa.