Aż do lat ’60 lekarze używali żab jako testów ciążowych!

„Czy jestem w ciąży” – pytanie to nurtowało kobiety od wieków. Trudno jednalk uwierzyć, że w XX wieku jednym z najpopularniejszych sposobów uzyskania odpowiedzi było wstrzykniecie moczu kobiety do organizmu afrykańskiej żaby! Metoda była tak skuteczna, że weszła do powszechnego użytku w przychodniach i szpitalach.

Afrykańska żaba (zwana po polsku szponiastą) znana jest współcześnie jako jeden z pierwszych testów ciążowych stosowanych w XX wieku. Metoda z użyciem płaza została opracowana w latach ’30 i skutecznie była stosowana w zakładach opieki zdrowotnej na całym świecie aż do lat ’60 XX wieku.

Aby sprawdzić czy kobieta jest w ciąży wstrzykiwano próbkę jej moczu do nogi żaby. Po 12 godzinach od zastrzyku sprawdzano, czy w pojemniku, w którym umieszczono zwierzę pojawiły się jajeczka – jeśli tak oznaczało to, że żaba pod wpływem ludzkich hormonów rozpoczęła owulację, co wskazywało na ciążę u kobiety.

Opracowanie metody z użyciem żaby było znaczącym udoskonaleniem dotychczasowych technik, które wykorzystywały inne zwierzęta – króliki oraz myszy. Zwierzaki musiały jednak do określenia wyniku zostać zabite, a testy na nich wymagały sporej precyzji.

Żabie testy ciążowe były powszechnie stosowane aż do lat ’60 kiedy cały przemysł z tym związany przeszedł z rąk zakładów opieki zdrowotnej do prywatnych korporacji farmaceutycznych, stosujących zamiast żab testy oparte na tzw. metodzie immunologicznej. Natomiast pierwszy test przeznaczony do samodzielnego przeprowadzenia w domu pojawił się dopiero w latach ’70. Mimo możliwości wykonania go w domu były one trudne do przeprowadzenia i niezbyt przyjazne dla użytkowników. Proste w użyciu testy, dające szybką i wiarygodną odpowiedz pojawiły się dopiero w 1988 roku.

Po zaprzestaniu użycia żab laboratoryjne okazy zostały wypuszczone na wolność, dlatego populacje tego płaza możemy dzisiaj znaleźć przy wielu miejskich aglomeracjach. Zwrócone do środowiska żaby stanowią jednak dzisiaj zagrożenie dla innych zwierząt – są bowiem nosicielami śmiertelnej choroby, która zagraża dziesiątkom innych gatunków płazów.