Impulsywność ma związek z zaburzeniami psychicznymi
Czy impulsywność wiąże się z chorobą? Osoby z wieloma różnymi zaburzeniami psychicznymi mają większą skłonność do wybierania mniejszych, natychmiastowych nagród zamiast większych, lecz późniejszych. Tak pokazują badania przeprowadzone przez badaczy z Hamilton.
Impulsywność – liczne badania
Wyniki metaanalizy przeprowadzonej przez naukowców z McMaster University i St. Joseph’s Healthcare Hamilton opublikowano 28 sierpnia 2019 r. w JAMA Psychiatry. Łączą one dane z ponad 40 badań.
Skąd się bierze odraczanie nagród? Badacze sądzą, że ten rodzaj podejmowania decyzji związany jest z impulsywnością. U osób z pewnymi zaburzeniami psychicznymi będzie miał wyraźniejszy przebieg niż u innych. Będzie go też trzeba uwzględnić w projektowaniu dalszych badań i w terapii zaburzeń.
Ujawnienie, że opóźnianie nagrody ma znaczenie różnicujące, będzie miało znaczący wpływ na przyszłość diagnozy i leczenia psychiatrycznego – mówi Michael Amlung, główny autor badania. Amlung jest adiunktem psychiatrii i neurobiologii behawioralnej na McMaster University oraz badaczem w Centrum Badań Uzależnień Petera Borisa w St. Joseph’s Healthcare Hamilton.
Impulsywność – skąd wiemy, że ma znaczenie?
W badaniu naukowcy przeanalizowali dane z badań dotyczących ośmiu różnych zaburzeń psychicznych. W tym: depresji „wielkiej”, choroby afektywnej dwubiegunowej, zaburzenia osobowości typu borderline, schizofrenii, zaburzeń odżywiania i kilku innych. Stwierdzono, że impulsywność najbardziej łączy się z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, zaburzeniem osobowości typu borderline i schizofrenią.
Poprzednie badania powiązały większą preferencję natychmiastowych nagród i impulsywności z negatywnymi skutkami zdrowotnymi, takimi jak uzależnienia, otyłość i ADHD. Badanie to potwierdziło ten negatywny związek, stwierdzając, że preferencje impulsywne są konsekwentnie obserwowane także w kolejnych chorobach i zaburzeniach psychicznych.
Co ciekawe, badanie wykazało również odwrotny wzór u osób z jadłowstrętem psychicznym. Ale naukowcy wyjaśniają, że większa preferencja dla późnej nagrody widoczna u osób z anoreksją jest zgodna z nadmierną samokontrolą ich nawyków żywieniowych. Dlatego w tym przypadku mechanizm działa inaczej.
Impulsywność jako wskaźnik diagnostyczny
Autorzy badania twierdzą, że ten wzorzec sugeruje, że preferencje dotyczące odraczania nagrody nie zawsze są stałe. Dodatkowo niektóre zaburzenia wykazują nadmiernie impulsywne decyzje, a inne zaburzenia – nadmiernie samokontrolujące.
– Badanie czynników, które dotyczą różnych zaburzeń psychicznych, na przykład odraczania nagrody, pomaga uwidocznić podobieństwa i wyróżnić pewne cechy wśród zaburzeń. Natomiast później te wnioski kierują dalszymi badaniami nad leczeniem i zapobieganiem zaburzeniom – twierdzi Randi McCabe, współautorka artykułu, główny psycholog w St. Joseph’s Healthcare Hamilton i profesor psychiatrii i neurobiologii behawioralnej w McMaster.
– Im lepiej rozumiemy naturę choroby psychicznej, tym lepiej jesteśmy przygotowani do zapewnienia skutecznych strategii leczenia – dodaje McCabe.
Badania nad impulsywnością mają przyszłość
Autorzy twierdzą, że wyniki badań potwierdzają włączenie mechanizmu odraczania nagrody w ramy badań naukowych zaproponowanych przez Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego (RDoC). RDoC jest biologicznie uzasadnionym narzędziem do zrozumienia zaburzeń psychicznych i obejmuje podejścia badawcze w dziedzinie genetyki, neuronauki i nauk behawioralnych.
– Nasze wyniki dostarczają mocnych dowodów na to, że odraczanie nagrody jest podstawowym procesem behawioralnym w ramach RDoC – zaznacza Amlung. – Dlatego na szerszym poziomie niniejsze badanie podkreśla potrzebę przyszłych badań nad wspólnymi neurobiologicznymi i genetycznymi podstawami tego rodzaju decyzji. A właściwym celem będzie znalezienie opartych na dowodach metod leczenia zaburzeń psychicznych – dodaje.
Za sfinansowanie badania odpowiadają: Peter Boris Center for Addictions Research, St. Joseph’s Healthcare Hamilton i McMaster University.
Na podstawie: NeuroscienceNews
