Baldplate – dom tysiąca kluczy

Na świecie znajdują się różne ciekawe muzea, o których często nie wspomina się w przewodnikach i trzeba tam trafić samemu. Do najdziwniejszych należą Muzeum PsichObroży w Leeds, Muzeum Toalet w New Delhi, Muzeum Fallologiczne na Islandii, czy Muzeum Włosów w Avans w Turcji. Dziś jednak zajmiemy się Baldpate Inn – Muzeum Kluczy!

Początki posiadłości Baldplate i Muzeum Kluczy są bardzo prozaiczne. Wszystko zaczęło się od młodego małżeństwa Gordona i Ethel Mace, a także dwóch braci Gordona- Charlesa i Stuarta Mace’a. W 1911 r. świeżo upieczeni małżonkowie postanowili podczas miesiąca miodowego odwiedzić Estes Park w Colorado. Okolica okazała się tak urokliwa i zachwycająca, że młodzi postanowili zakupić ziemię i osiąść na terenie Parku Narodowego w Górach Skalistych. Najpierw wybudowali mały, romantyczny wiejski domek i zaczęli uprawiać ziemię, jednak wkrótce postanowili wybudować jeszcze kilka domków na swoim terenie, aby móc je wynajmować, zarabiać, ale przede wszystkim dzielić się pięknem, które ich otaczało.

Interes działał doskonale, dlatego też 22 stycznia 1917 r., Państwo Mace postawili piękny zajazd, który stał się centralnym miejscem kompleksu wypoczynkowego. Ze względu na ograniczenia finansowe oraz czasowe, rodzina Mace postanowiła większość prac wykonać własnym sumptem. Wszystko szłp doskonale i niebawem wspaniały drewniany budynek- skądinąd bardzo nowoczesny jak na tamte czasy- z pięknymi kamiennymi kominkami, ciepłą bieżącą wodą oraz instalacją elektryczną, przywitał pierwszych gości.

Początkowo nie używano nazwy Baldplate, jednak pewnego razu zajazd odwiedził Earl Derr Biggers, autor opowiadania „Siedem kluczy do Baldpate”, który uznał, że część jadalniana wygląda dokładnie jak ta, którą autor wyobrażał sobie, pisząc książkę. Fabuła mówi o siedmiu gościach, którzy zimową porą jadą do zamkniętego hotelu. Każdy z nich dostaje klucz do posiadłości, myśląc, że jako jedyny jest w jego posiadaniu. Państwu Mace tak bardzo spodobała się ta idea, że postanowili nazwać posiadłość Baldplate, a każdemu odwiedzającemu dawali własny klucz na pamiątkę.

Niestety wraz z kryzysem po I Wojnie Światowej, przyszedł kres przepięknej tradycji. Cena metalu tak bardzo wzrosła, ze właścicieli nie było stać na dorabianie pamiątkowych kluczy. Jednak wierni klienci rozczuleni losem właścicieli i ukochanego hotelu, postanowili nieco zmodyfikować tradycje i zaczęli z każdą wizytą obdarowywać właścicieli kluczami z różnych miejsc. W pewnym momencie, goście tak ze sobą rywalizowali, że państwo Mace wkrótce weszli w posiadanie kluczy z najdalszych i najbardziej egzotycznych miejsc na świecie. Kolekcja rozrastała się tak szybko, że postanowili wystawić zebrane klucze w gablotach na widok publiczny.

Tak oto Gordon i Ethel nieświadomie dali początek największemu na świecie muzeum kluczy. Tradycja kultywowana przez kolejne dziesięciolecia zaowocowała ponad 20.000 kluczy z całego świata. Znajdują się tam m.in. klucze do Opactwa Westminster, Pentagonu, winiarni Mozarta, bunkrów Hitlera, zamku Frankensteina, a także do Pałacu w Wilanowie. Obecnie trwają prace mające na celu skatalogowanie i dokładne opisanie eksponatów, a niezwykła kolekcja wciąż się rozrasta dzięki ochoczo przybywającym turystom.

Poza niesamowitą kolekcją kluczy, w Baldplate można podziwiać wspaniałe fotografie dokumentujące odwiedziny wielu znanych osób, ale przede wszystkim założycieli tego pięknego przybytku. Na zdjęciach ujrzymy m.in. amerykańskich prezydentów- Franklina Roosevelta, Woodrowa Wilsona, Georga Busha, ale także gwiazdy filmowe jak choćby Lanę Turner, Jean Harlow, czy takie tuzy światowej sławy jak Thomasa Edison, Tetrazinniego czy Jacka Londona. Pomysłodawcami galerii i autorami fotografii są bracia Charles i Stuart Mace.

W 1986 r. zajazd został sprzedany rodzinie Smith, która dołożyła wszelkich starań, aby kontynuować historię tego wspaniałego miejsca, a także postarali się oni, aby Baldplate zostało wpisane do Krajowego Rejestru Miejsc o Znaczeniu Historycznym. Na terenie posiadłości, zaczęto prowadzić prace mające na celu przywrócenie dawnego blasku oraz pierwotnego wyglądu posiadłości.