Ostatnie dzikie plamiona żyjące na Ziemi
„Dzicy” są wśród nas – mimo, iż coraz trudniej zachować im swoją kulturę i odrębność, w niektórych regionach świata wciąż możemy spotkać tradycyjne społeczności plemienne.
Zdjęcia stanowią ilustracje do książki Jimmyego Nelsona „Zanim przeminą” ukazującej ostatnie tradycyjne plemiona żyjące na ziemi, opierając się globalizacji i modernizacji. Brytyjski fotograf w przeciągu trzech lat przemierzył całą kulę zmienką spotykając się z przedstawicielami małych, często zupełnie nieznanych społeczności, portretując ich przedstawicieli.
Buddyjscy mnisi
Tybetański strój i ozdoby komunikują nie tylko o przyzwyczajeniach, ale także historii, wierzeniach, charakterze mieszkańców oraz zmianach, jakim zostały one poddane w ciągu kilku ostatnich stuleci. Najbardziej uderzającą cechą tybetańskiego stroju i ozdób jest duży wybór, nie tylko materiałów (futra, skóry, jedwab, wełna, bawełna, brokat i wiele innych), ale także – w designie – zamieniającego się w zależności od lokalizacji.
Nieńcy
Koczowniczy, syberyjski lud w dalszym ciągu polega głównie na tradycyjnej odzieży, szytej przez lokalne kobiety ze skór zwierząt. Mężczyźni noszą tzw. Malitsa – płaszcz z kapturem wykonany ze skóry około czterech reniferów. Przy ekstremalnych mrozach zakładają kolejną warstwę skóry zwaną Gus.
Himba
W deszczowych latach dolina Hartmanna w Naimbi zamienia się w zieloną, porośniętą trawami łąkę, przeważnie jednak pokryta jest piaskiem, przecinanym gdzieniegdzie kępami traw i tajemniczymi magicznymi kręgami. W tych zapomnianych przez cywilizację regionach żyje lud Himba – koczownicy zajmujący się główne pasterstwem. Charakterystyczne dla ich wyglądu są włosy plecione w grube strąki, zasłaniające twarz młodych dziewcząt.
Maorysi
Nowozelandzkie plamię słynne m. in. z praktykowanego przed wiekami kanibalizmu, wojowniczości oraz wyjątkowych tatuaży. Lud wywalczył sobie prawa do posiada swojego króla, wybieranego przez Radę Starszych. Szacuje się, że Maorysi stanowią 14% całej populacji Nowej Zelandii.
Ta Moko
Jednam z najistotniejszych elementów ich kultury jest sztuka – w tym tatuaż ciała i twarzy zwany Ta Moko. Tatuaże były istotnym krokiem do wejścia w społeczność dorosłych przedstawicieli plemienia. Są również związane z obrzędowością i wieloma rytuałami praktykowanymi do dzisiaj. Najsłynniejsze z nich to m. in. kapa haka – uroczystość podczas której wykonywane są tradycyjne tańce i pieśni.
Dhragi
Hinduska kasta żyjąca w Kaszmirze. To co ich wyróżnia to fakt, że są są zupełnie odmienni fizycznie, kulturowo, językowo i społecznie od większości mieszkańców regionu Ladakhu. Mężczyźni i kobiety są wysocy i mają kolorowe oczy, pełne usta, wyraziste nosy i brwi. W rezultacie, uważają się za grupę dominującą i nie żenią się z przedstawicielami innych społeczności. Tym sposobem lud zachowuje odrębność rasową.
Kazachscy łowcy
Wśród tradycyjnej ludności Kazachstanu polowanie przy użyciu orłów było sztuką. Przez stulecia mężczyźni używali tych ptaków by poprawić swoje możliwości polowania na ogromnych obszarach szerokiego stepu. Króliki, świstaki, lisy, a nawet wilki były zabijane m. in. dla futra, które stanowi integralną część tradycyjnych strojów Kazachów. Sztuka polowania z orłem jest przekazywana z pokolenia na pokolenie.
© „Before They Pass Away” Jimmy Nelson, opublikowane przez wydawnictwo teNeues
Zdjęcia © Jimmy Nelson Pictures BV
