Oto pierwszy komputer w historii ludzkości!
Najnowsze badania nad mechanizmem z Antikythery pozwoliły zrekonstruować maszynę, ujawniając prawdę na temat jej działania. Wszystkie z jego możliwych zastosowań jednak nadal pozostają nieodkryte, podobnie jak autentyczny wiek maszyny.
Maszynę znaleziono w 1901 roku we wraku starogreckiego statku, którego zatonięcie datowano w przybliżeniu na rok 80 p.n.e. Początkowo archeolodzy byli tak zaskoczeni widokiem koła zębatego we wraku, że stwierdzili, że muszą to być elementy średniowiecznego zegara, który jak wierzono, dostał się pod wodę w późniejszym okresie.
Maszyna już na pierwszy rzut oka wyglądała skomplikowanie, co skłoniło naukowców do badań i poszukiwania odpowiedzi na pytanie o zastosowanie maszyny. Dopiero badania przy pomocy promieni rentgenowskich oraz nowoczesnych urządzeń skanujących pozwoliły dostać się pod skorodowaną powierzchnię pokrywającą zębate koła i ujawnić szczegóły budowy mechanizmu.
Zespół badaczy przez ponad 20 lat starał się rozwikłać zagadkę niezwykłych kół zębatych. Finalnie rozbity na części mechanizm udało się poskładać i ustalić, że było to przenośne narzędzie obliczeniowe, pozwalające określić położenie Słońca, Księżyca oraz czterech najbliższych Ziemi planet: Merkurego, Wenus, Marsa oraz Jowisza dla dowolnie określonej daty.
Wyliczenia pozwalały na utrzymanie prawidłowego kalendarza, określenie takich zjawisk przyrodniczych jak zaćmienia słońca oraz określenie, które miasto będzie gospodarzem kolejnych igrzysk olimpijskich. Czegoś tak zaawansowanego technicznie ludzkość nie stworzyła przez następnych tysiąc lat!
Wysokiej rozdzielczości skany pozwoliły nie tylko odkryć szczegóły genialnej inżynierii, lecz także odczytać napisy na poszczególnych tarczach, które dzisiaj możemy traktować jako instrukcję obsługi.
Bazując na szczątkowych opisach, które udało się odczytać oraz licząc ilość ząbków w każdym kole, porównano uzyskane wyniki ze znanymi ówcześnie systemami astronomicznym i możliwymi do obserwacji zjawiskami.
Na tej podstawie stwierdzono, że maszyna liczyła zaledwie 33 cm wysokości, napędzana była korbą. Składała się z 37 kół zębatych oraz tarcz, na których wskazywane były m.in. ruch Słońca, Księżyca oraz ważniejszych gwiazd i gwiazdorów. Mechanizm opiera się na stosowanym w ówczesnej Grecji słonecznym kalendarzu egipskim i uwzględniał rok przestępny co cztery lata.
Mimo odnalezienia odpowiedzi na pytanie o funkcję maszyny precyzja jej wykonania zadziwia szczegółowością. Naukowcy w dalszym ciągu zadają sobie pytania, kto mógł wykonać tak skomplikowaną maszynę, z czyjego polecenia oraz w jakim celu jej używano? Odkrycie musi jednak zmienić nasz sposób postrzegania starożytnej cywilizacji oraz zweryfikować naszą wiedzę o ówczesnej technologii. Pytanie, czym jeszcze może zadziwić nas ludzkość?
