W stronę nieba. Interaktywna szkoła astronomii

Gdybyśmy pomniejszyli Ziemię do wielkości jabłka, to nasza cywilizacyjna aktywność, poza sporadycznymi wypadami w kosmos, zawierałaby się w pokrywającej je skórce. My, przeciętni mieszkańcy Ziemi, wybiegamy poza tę granicę tylko wzrokiem, myślą i wyobraźnią…

Kolejna publikacja Andrzeja Branickiego – autora bestsellera „Na Własne Oczy”, nauczyciela, publicysty, popularyzatora i wielkiego miłośnika astronomii nie jest tradycyjnym podręcznikiem utrwalającym wiedzę astronomiczną. To swoista podróż skłaniająca do przemyślanej obserwacji otaczającej rzeczywistości, starań o zrozumienie tego, co widzimy, a nade wszystko do samodzielnego myślenia. Pozbawiona jest przy tym zbędnych opisów nudnych hipotez i encyklopedycznych informacji.

Dzięki lekturze tej książki:

• poznasz przyczyny barw tworzonych przez ziemską atmosferę i kolory odległych mgławic, a także konstrukcje teleskopów, ich podstawowe cechy,
• nauczysz się, jak określać orientację płaszczyzny orbity Ziemi, odnajdywać na niebie planety i inne znane obiekty,
• dowiesz się, jak samodzielnie wyznaczyć grubość ziemskiej atmosfery, kształt orbity Księżyca, promień orbity Wenus oraz kształt naszej Galaktyki,
• poznasz historię powstawania Ziemi, ziemskiego życia i metody odkrywania planet poza słonecznych.

O autorze

Andrzej Branicki ukończył astronomię na Uniwersytecie Warszawskim. Od 43 lat pracuje na Uniwersytecie w Białymstoku. W 2015 roku, uznając wkład Andrzeja Branickiego w popularyzację astronomii, Polskie Towarzystwo Astronomiczne uhonorowało go medalem im. Włodzimierza Zonna.

„Miejsce zatrudnienia (astronomiczna pustynia) oraz praca, jaką podejmowali nasi absolwenci (nauczyciele fizyki), zadecydowały o moim dalszym zawodowym zaangażowaniu: próbach modyfikacji dotychczasowych metod nauczania astronomii oraz treści i formy popularnonaukowych publikacji” – pisze o sobie autor.

Stworzył i prowadził przez 30 lat dydaktyczne Obserwatorium Astronomiczne. Dzięki niemu studenci fizyki w Białymstoku należeli do nielicznych w Polsce, którzy w ramach swojej astronomicznej edukacji wykonywali praktyczne zadania obserwacyjne. W 1990 roku, jako współautor, zakończył pracę nad pierwszym polskim dużym programem komputerowym prezentującym niebo – „As”.

Jest autorem wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych, które możemy przeczytać m.in. w pismach: „Fizyka w szkole”, ,,Urania – postępy astronomii” oraz w książkach: „Obserwacje i pomiary astronomiczne” (wydanej przez Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego) oraz „Na własne oczy” (wydanej przez PWN). Na kliku polskich uczelniach obie pozycje znajdują się w kanonie lektur polecanych studentom fizyki i astronomii.

 

Zapraszamy na stronę www.wstronenieba.pwn.pl i do niezwykłej wędrówki poza horyzont, z której wrócisz bogatszy o nowe, niezwykłe doświadczenia. Ciekawe.org jest patronem medialnym.