8 lat temu

Co dzieje się w umyśle twojego kota?

Naukowcy wykorzystują psy w eksperymentach behawioralnych dużo częściej niż koty. Nikogo to z resztą nie dziwi. Koty na ogół są mniej społeczne i bardziej nerwowo reagują znajdując się w tego rodzaju sytuacjach. Podczas gdy zachowania psów są łatwe do przewidzenia, nasi (nie zawsze przyjacielscy) koci przyjaciele, pozostają tak naprawdę nieodgadnioną tajemnicą.

o-ANGRY-CAT-facebook

Co tak naprawdę wiemy o tym, co dzieje się w głowach kotów?

Postrzeganie

Jednym z najlepiej przebadanych obszarów kocich umysłów jest ich percepcja, zdolność do odbierania sygnałów dźwiękowych, wizualnych i zapachowych przy wykorzystaniu m. in. wąsów. Szczególnie ważny dla tych zwierząt jest węch. Jest to krytyczny zmysł w pierwszym okresie życia kota, potrzebny do zbudowania relacji z matką. Jest to w początkowym etapie jedyny „przewodnik” jakiego mają, kociaki nie odbierają bowiem sygnałów dźwiękowych aż do 11 – 16 dnia życia a wzrokowych nawet do 16 – 21 dni od urodzenia.

Sygnały węchowe są z resztą bardzo istotne dla kotów w ciągu całego ich życia. Dorosłe osobniki używają ich do oznaczania terenu i wyczuwaniu sygnałów innych samców. Podobnie jak psy wykorzystują woń do pozyskiwania informacji istotnych społecznie. Mimo dużego znaczenia węchu u kotów, większość prowadzonych z tymi zwierzętami eksperymentów skupia się na ich zdolnościach wzrokowych. Nasza obecna wiedza na temat postrzegania świata przez koty pozostaje dalej dość ograniczona.

Trwałość obiektu

Jest to zdolność do zapamiętywania przedmiotu w sytuacji, gdy znika on z pola widzenia. Zdolność ta oznacz również świadomość, że sam fakt zniknięcia obiektu z oczu, nie oznacza, że już nigdy on nie powróci. Przykładowo jeśli widzimy, że piłeczka wpada pod kanapę to mamy świadomość, że nadal ona istnieje oraz, że znajduje się pod kanapą, w niewidocznym dla nas miejscu.

U ludzi umiejętność ta rozwija się dosyć wcześnie, bo jeszcze przed ukończeniem drugiego roku życia. Każdy kto kiedykolwiek wrzucił swojemu pupilowi jego zabawkę pod łóżko, domyśli się po zachowaniu swojego kota, że on również ma tę umiejętność. Naukowo potwierdzono to za pomocą testów, w których zwierzętom pokazywano, gdzie ukryto jedzenie. Koty wyruszały następnie w to miejsce na poszukiwanie ukrytych smakołyków.

Koty nie tylko zatrzymują obiekt w umyśle, gdy znika im z oczu, są również w stanie wnioskować, że obiekt mógł zostać przeniesiony, nawet jeśli nie zostało im to pokazane. Aby to przetestować przeprowadzono następujące badanie. Zwierzętom pokazano karmę, którą na ich oczach umieszczono w pojemniku, następnie pojemnik ukryto za ekranem. W drugiej części badania karma została ukradkiem usunięta z pojemnika przez badacza. Zwierzętom zaprezentowano pusty pojemnik. Jeśli zwierzę stwierdziło, że karma w dalszym ciągu gdzieś istnieje i została niepostrzeżenie przeniesiona, ruszało w poszukiwania na obszar za ekranem.

Przyczynowość fizyczna

Jedną z rzeczy, na której często skupiają się badania percepcji zwierząt, jest sprawdzenie, czy zwierzę rozumie podstawowe mechanizmy fizyczne oraz to, w jaki sposób poszczególne elementy świata odnoszą się do siebie nawzajem. Częstym przykładem takiego testu są różnego rodzaju mechanizmy dozujące karmę przy użyciu np. sznureczka, za który należy w odpowiedni sposób pociągnąć. Badania tego rodzaju były jednak rzadko przeprowadzane na kotach.

Nie mniej jednak w jednym z nich postanowiono sprawdzić możliwości kota w tym zakresie, tworząc dwa mechanizmy, wykorzystujące sznurki do uwalniania jedzenia. Jeden z nich faktycznie działał i dystrybuował jedzenie, konstrukcja drugiego nie pozwalała na to. Wyniki eksperymentu zasiały wątpliwość, czy kot jakkolwiek zdaje sobie sprawę z tego co się dzieje.

Zwierzęta pociągły za wszystkie możliwe sznurki przypadkowo. Słabe wyniki mogą jednak wynikać ze złego zaprogramowania testu, lub np. z faktu, że koty po prostu uwielbiają bawić się sznureczkami bez względu na to, czy podłączone jest do nich jedzenie czy nie.

Zdolność do rozróżniania

W tej dziedzinie prowadzona była ograniczona ilość badań. Koty jednak mogą zostać wytresowane do rozróżniania wizerunku dwóch kropek oraz wizerunku przedstawiającego trzy kropki. To pokazuje, że są one w stanie rozpoznać różnice między nimi, przynajmniej jeśli chodzi o małe różnice.

Zachowania społeczne

 

Choć wielu ludzi uważa, że domowe koty są samotnikami wypuszczane na zewnątrz domowe koty, gdy są już poza murami, wydają się wybierać przechadzki w towarzystwie innych kotów. Chociaż niektóre z zachowań, do których dochodzi są agresywne, w większości mają one charakter rozpoznania lub afiliacji (pozytywnych kontaktów).

Koty budują również relacje z ludźmi. Uczą się socjalizacji z innymi osobnikami, zarówno kotami jak i ludźmi, w okresie od drugiego do siódmego tygodnia życia. Im więcej osób spotkają na swojej drodze w tym kluczowym okresie, tym bardziej przyjacielskie będą w przyszłości dla ludzi.

GIFY via GIPHY